Er zijn veel geweldige boeken geschreven over familieopstellingen, maar vooral studieboeken voor mensen die er als facilitator mee willen werken. Ik werk ondertussen al bijna twaalf jaar met opstellingen en krijg altijd veel vragen van deelnemers. Hoe werkt het nou, wat gebeurt er, waarom doe je dat en wat heb je eraan en werkt het echt? Uit liefde voor mijn vak heb ik daarom dit boekje geschreven. Ik hoop dat je door het lezen ervan antwoord hebt gekregen op de een aantal vragen waar je misschien mee zat. En vooral dat je nu voor jezelf antwoord kan geven op de vraag of familieopstellingen wel of niet bij jou passen als een vorm van persoonlijke groei of therapie.
Nu je iets meer weet over familieopstellingen wil ik ook graag mijn persoonlijke verhaal met je delen. Mijn leven ging niet over rozen. Zoals ze vroeger zeiden: “Ieder huisje heeft zijn kruisje.” Of: iedere familie draagt zijn eigen last. Nou aan ons huis hing een behoorlijk groot kruis. Soms zeggen mensen nu dat het goed met me gaat en dat ik niet te klagen hebt. Dat klopt, nu zeker. Ik voel me een gezegend mens, maar ik heb er ook anders bij gezeten. Ruim 30 jaar geleden begon mijn zoektocht langs vele wegen: reguliere therapie, een massageopleiding, therapeuten opleiding, heel veel workshops, healingen, readingen, vorige levens enzovoort.
Astrologie gaf me antwoorden en heel veel inzichten in mezelf, mijn geliefden en het leven. Zoals bij zovelen van ons speelde spiritualiteit een belangrijke rol in mijn zoektocht, bezocht ik lezingen en seminars en las ik alles wat ik in handen kon krijgen. Alles droeg bij aan mijn bewustwordingsproces en persoonlijke ontwikkeling. Toch bleef er altijd iets knagen dat niet werd opgelost. Ik wist niet wat het was, kon er niet bij komen en begreep niet waarom dat zo was. Het leidde ertoe dat ik de manier waarop ik zocht opgaf. Het non dualisme hielp me vooral het leven te accepteren en in het hier en nu te zijn en te blijven. Dat lukte op zich prima. Werd succesvol in mijn werk als therapeute en astroloog. Met mijn man richtte ik Thema Travel op en organiseerde onder andere spirituele reizen naar Egypte en Katharenland. Elf jaar lang organiseerden we onze jaarlijkse feestweek met Oud en Nieuw.
Mijn leven was goed met vervullend werk, een lieve man en prachtige kinderen. Aan de andere kant had ik al die jaren geen contact met mijn ouders, broer en zussen en ondanks alle lieve mensen om mij heen voelde ik me vaak alleen op de wereld. Door mijn therapie leerde ik dat accepteren. Ik wist dat het toch niet zou veranderen. Dat was mijn lot, pijnlijk, maar het hoorde erbij. Toen ik voor het eerst hoorde over familieopstellingen wist ik het meteen: daar moet ik heen. Ik schreef me in voor een workshop en vond het geweldig. Daarna ben ik een opleiding gaan volgen en las alles wat er over te lezen viel. Die opstellingen, de boeken, de opleiding gaven me ongelofelijk veel inzicht en verlichting. Ik leerde systemisch naar de wereld te kijken wat voor mij een totaal nieuwe en openbarende beleving werd. Ik ging dingen snappen, ik ging helder zien en ervaren dat eigenlijk niets echt persoonlijk is en dat heel veel te maken heeft met je ouders, je eigen plek in jouw systeem en evenwicht van geven en nemen.
Het maakte me bewust van mijn voorouders. Ik werd me ervan bewust dat de afstamming van de Spaanse zigeuners meer invloed op me had dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Ik zag dingen die in de voorouderlijke lijn gebeurd waren: oorlog, honger, overleden kinderen, ziekten en geldgebrek. Aan de andere kant zag ik hun persoonlijke successen, kwaliteiten, kennis en gewoonten. Ik zag diep gewortelde familiepatronen, zoals afwezige vaders, relatieproblemen, misbruik, drank en verslaving, maar ook grote kwaliteiten zoals de humor, talent voor zingen, koken, geweldige feesten geven, bepaalde rituelen, liefde voor kunst, cultuur, vrijheid en de natuur terug in mijn eigen leven. En ik werd me bewust hoe ik die familie met alles erop en eraan in mezelf meedraag.
Ook zag ik het terug in andere familieleden, sommigen die ik alleen van verhalen kende en nog nooit ontmoet had. Het leek alsof we ineens een groot gemeenschappelijk verhaal deelden. Ik kreeg inzicht, een basis, een fundament, een plek in een familie zelfs zonder dat ik er contact mee had. Ik kreeg roots, ging sterker in het leven staan, kreeg steeds meer succes in mijn werk, mijn relaties verbeterden en mijn gezondheid. Wat vooral verbeterde was de relatie met mijn partner en met de kinderen. Zoals Bert Hellinger zo mooi zegt: “Wanneer er ordening is in het systeem, dan kan de liefde weer stromen.” En dat deed het, gewoon als vanzelf. Ik kreeg rust, vrede in mijn hart, met mijn leven, mijn relaties, hoefde niet meer te zoeken, het is goed. Ik kwam tot de conclusie dat ik het vooral altijd buiten mijzelf gezocht had in plaats van binnen in mijzelf. Ik kreeg vrede met mijn innerlijke ouders die liefdevol voor mijn innerlijke kind zorgden. Omarmde mijn innerlijke familie en tradities. Al met al een wonderlijke ervaring!
Begin 2017 gebeurde wat ik nooit had verwacht. Ik kreeg totaal onverwacht een telefoontje mijn zusje met de vraag of ik mijn moeder nog wilde zien. Zij was toen 84 en wegens dementie opgenomen in een gesloten afdeling van een verzorgingstehuis. Ja natuurlijk wilde ik dat! Dolgraag! Ik had me er al bij neergelegd dat ik haar nooit meer zou zien. Maar dan nu toch? Wow! En ja, het wonder gebeurde. Het was geweldig om samen met mijn zusje naar haar toe te gaan, en tegelijkertijd ook heel spannend. Hoe zou ze reageren? Er kwam een nog groter wonder, ze herkende me direct. We hebben samen gehuild en gelachen. Ze was zo blij! Ik was zo blij. Zo vaak als ik kan ga ik naar mijn moeder en beleef daar prachtig mooie intieme momenten. Op zielsniveau hebben we contact met elkaar en soms gaat het luikje ineens open en vertelt ze me vastberaden en zo helder als kristal over haar leven, ons leven en van het gezin. Geweldig en heel ontroerend.
Ook met mijn broer en zussen bouw ik het contact langzaam weer op. Ik heb mijn plek in het gezin weer ingenomen. Ik kan nu eindelijk weer dochter en zusje zijn. We genieten intens van elkaar. Voor mij voelt het ook helemaal vrij, er is niets meer tussen. Geweldig en ongelooflijk mooi. Of zoals mama nu zegt als ik bij haar op bezoek ben: “Het is toch niet te geloven, he … echt ongelofelijk … zo zie je maar, alles komt terug … alles zal bij je terugkomen..net als jij… .” Ik voel me heel dankbaar en bijna nederig, dat zulke grote onbewuste krachten je leven en dat van velen anderen beheersen. Ik hoop dat er nog heel veel mensen opstellingen gaan doen en systemische gaan leren kijken naar de wereld. Want tenslotte begint wereldvrede, diep binnen in jezelf wanneer je vrede hebt met dat wat er is.
Yvonne
